Rambo

Dit is Rambo, mijn maatje sinds het begin dat ze bij ons in huis kwam. Het is nu alweer bijna tien jaar geleden dat ze bij ons in huis kwam wonen. En wat gaat de tijd toch snel. Tien jaar geleden was ik negen jaar. In deze tien jaar heb ik veel dingen meegemaakt met haar. Leuke momenten maar ook minder leuke momenten.

Nu ik terug kijk en opzoek ben naar foto's van vroeger ontdek ik dat ik niet veel foto's meer kan vinden. De leuke foto momenten van vroeger zijn verdwenen. Veel foto boeken heb ik doorgespit alleen alle foto's van Rambo staan digitaal. En op de harde schijf van onze oude computer. De foto's die ik kon vinden zie je hier in dit leuke artikel over mijn lieve kat Rambo.

Het begin
Het moment dat ze bij ons in de familie kwam was erg speciaal. We waren verhuisd naar een groter huis die dichter bij mijn oma was. Het was een mooie rustige buurt. Samen met mijn zussen wilden we graag een nieuwe huisdier. Want onze oude huisdieren waren al een lange tijd overleden. Mijn ouders gingen opzoek en ze kwamen bij een gezin met een nestje vol jonge kittens terecht. Degene die op hun af kwam werd onze nieuwe kat. En dit was Rambo. Een speels, vriendelijk en gekke kat. Ze kroop in de eerste jaren graag in de kerstboom. Ook verstopte ze zich graag in de potten. We waren haar vaak kwijt. Alleen op geven moment wisten wij al haar verstop plekjes.

Mijn zusje
Ik weet niet of het raar is om te zeggen maar ik zie Rambo echt als mijn zusje. Ze voelt aan wanneer het iets minder met mij gaat. Ze komt me dan knuffelen en ze blijft in de buurt. Ook plagen wij elkaar zoals echte zusjes doen. Nu speelt ze niet meer zoveel. Alleen als ze speelt is het met een van onze vingers of zo'n laserlampjes. Wij plagen haar op een speelse manier. Alleen zij plaagt ons ook. Vroeger kroop ze vaak om mijn hoofd als ik aan het slapen was. Dit heeft ze afgeleerd toen ik op stage ging. Ze probeerde het wel soms bij mijn moeder alleen die werd altijd boos op haar.

Stage
De eerste keer dat ik op stage ging was het heel moeilijk voor mij. Ik moest Rambo achterlaten. En ik zou haar voor een lange tijd niet zien. Dit was zo moeilijk. Een zusje achterlaten. Nu ik meerdere interne stages heb gelopen is het een stuk makkelijker alleen ik ben toch blij als ik weer gewoon lekker thuis ben. Wanneer ik thuis kom van mijn stages komt ze ook als eerste naar mij toe. En dan kan ik wel uren met haar knuffelen.

Onbekend bultje
Tijdens mijn laatste stage was ik ontzettend geschrokken. Een week voordat ik thuis belde mijn vader op dat Rambo een bultje onder op haar buik had. Ze waren al naar de dierenarts geweest om het te laten onderzoeken. Ze zeiden gelijk dat het een tumor was. Mijn wereld stortte in. Op stage had ik het netjes verteld en er werd rekening mee gehouden. Ik vroeg ook of ze mij aan wouden spreken als ik even niet lachte of chagrijnig reageerde. Toen ik eindelijk thuis was lieten mijn ouders Rambo opereren omdat ze vonden dat ik haar nog een keer echt gezien had moeten hebben. En wat ben ik hun daar dankbaar voor. De tumor werd weggehaald bij Rambo. Mijn ouders besloten om de tumor op te sturen om te kijken of het goed of kwaadaardig was. En met veel geluk kan ik zeggen dat het een goedaardige tumor was. Ik kon wel een gat in de lucht springen. Er bestaat natuurlijk een kans dat de tumor ooit weer terug komt. Alleen laten we daar maar niet aan denken. Laten we hopen op een beetje geluk.

 Bekentenis
Een leuk weetje over mij en Rambo. Nu ik dit typ kan ik er echt weer om lachen. Vroeger toen ik tussen de 12 en 14 was hield ik ontzettend veel van zingen. Dit deed ik ook altijd als mijn ouders weg waren van huis. Ik begon dan gewoon random liedjes te zingen. En dan liep Rambo altijd met mij mee. Het leek net of ze dan bij de musical/liedje hoorde. We waren echt goede vriendjes.

Lui
Nu ze al een stuk ouder is slaapt ze heel veel en is ze erg lui. Van wie zou ze dat toch hebben zou je denken. "Ja misschien wel een beetje van mij". Ze houd wel nog erg van knuffelen. Wanneer wij thuis komen na een lange dag staat ze altijd te wachten bij de deur. Ze begroet ons dan zo lief. Het is echt een schat van een beest. En een leven zonder haar kan ik me nu niet voorstellen.

Ik hou van haar! En blijf dat ook altijd doen. Wat een schat van een meid is het. Ik ben heel erg hecht met haar en ik zou niet begrijpen hoe dit anders zou kunnen zijn.
Ben jij ook heel hecht met je huisdier?

Veel liefs,
Maxine